استئوآرتریت مفصل ران
استئوآرتریت یا ساییدگی مفصل ران ، نوع پیشرونده آرتروز است که عمدتا در سنین میان سالی و بعد از 50 سالگی اتفاق می افتد، منجر به بروز درد و سفتی در این ناحیه می شود و می تواند انجام بسیاری از فعالیت های روزانه را محدود کند. در استئوآرتریت، غضروف مفصل ران به تدریج ساییده می شود و مایع محافظ میان مفاصل نیز کاهش می یابد.
از آن جایی که این عارضه به مرور زمان تشدید می یابد، درمان سریع و به موقع به نفع خود فرد خواهد بود. البته درمان قطعی برای استئوآرتریت وجود ندارد، اما هدف ار درمان، کنترل درد و حفظ توانایی فرد در انجام کارها می باشد.
علت بروز استئوآرتریت مفصل ران
عوامل متعددی در بروز استئوآرتریت نقش دارند، از جمله:
– افزایش سن
– سابقه خانوادگی ابتلا به این عارضه
– آسیب و صدمات قبلی به مفصل ران
– چاقی و اضافه وزن
– عدم شکل گیری صحیح مفصل ران از بدو تولد، که اصطلاحا دیسپلازی مفصل ران نام دارد.
علائم استئوآرتریت مفصل ران
درد، یکی از شایع ترین نشانه ابتلا به استئوآرتریت می باشد. این درد اغلب به مرور زمان بیشتر خواهد شد، به خصوص صبح ها بعد از بیدار شدن، و یا بعد از نشستن های طولانی مدت، و می تواند به حدی برسد که فرد هنگام استراحت و یا خواب نیز درد داشته باشد. برخی دیگر علائم استئوآرتریت مفصل ران عبارتند از:
– درد در نواحی اطراف کشاله ران، که به زانو نیز می زند
– دردی که با افزایش فعالیت، تشدید می یابد
– سفتی مفصل ران، به گونه ای که فرد قادر به راه رفتن و یا خم کردن مفصل نخواهد بود
– کاهش دامنه حرکتی، به گونه ای که گاهی فرد هنگام حرکت، لنگ می زند.
تشخیص استئوآرتریت مفصل ران
متخصص ارتوپدی ، ابتدا به به بررسی علائم و سوابق پزشکی بیمار می پردازد و تست های تشخیصی از جمله اشعه ایکس را تجویز می کند، تا میزان درد، سفتی مفصل ران، توانایی انجام حرکات و یا هر گونه علامتی از آسیب عضلات، رباط ها و تاندون های اطراف مفصل ران مشخص شود.
عکس برداری با اشعه ایکس، سی تی اسکن و MRI از دیگر روش های تشخیصی هستند.
درمان استئوآرتریت مفصل ران
همان طور که گفتیم، هدف از درمان استئوآرتریت، کنترل درد و تقویت عضلات فرد می باشد.
– درمان غیر جراحی
محدود کردن فعالیت هایی که باعث تشدید فشار به مفصل ران می شوند، مانند بالا رفتن از پله ها
کاهش وزن، تا از فشار وارده بر مفصل ران کاسته شود.
استفاده از عصا و یا واکر هنگام راه رفتن، باعث می شود تا وزن بدن شما بیشتر بر روی عصا بیفتد.
فیزیوتراپی بعد از کم شدن درد، به تقویت قوای عضلانی و بهبود دامنه حرکتی کمک می کند.
مصرف برخی از مسکن ها مانند استامینوفن، و یا داروهای ضد التهابی به کاهش درد و التهاب کمک می کند.
– درمان جراحی
در صورت عدم بهبود درد با موارد گفته شده، جراحی توصیه می شود.
• جراحی استئوتومی. در این شیوه جراحی، سر استخوان ران و سوکت برداشته می شود، و فشار نیز از روی مفصل ران برداشته خواهد شد.
• تعویض مفصل ران
.در این روش، قسمت های آسیب دیده استابولوم و سر استخوان فمور برداشته می شود و مفصل جدید جایگزین خواهد شد.
بعد از جراحی، فرد بایستی جلسات فیزیوتراپی را به موقع انجام بدهد و به هنگام راه رفتن از عصا و یا واکر استفاده کند.
Source: https://orthoinfo.aaos.org
برخی از خدمات دکتر قرنی زاده متخصص ارتوپدی خوب در تهران:
با تشکر، مدیریت سایت دکتر قرنی زاده، متخصص ارتوپدی
